Szczegóły publikacji

Opis bibliograficzny

Autorzy (2)

• AGHPrzewłocki Kazimierz
• Ślizowski Kazimierz

Słowa kluczowe

Dane bibliometryczne

ID BaDAP	18337
Data dodania do BaDAP	2004-12-07
Rok publikacji	2004
Typ publikacji	artykuł w czasopiśmie
Otwarty dostęp
Czasopismo/seria	Gospodarka Surowcami Mineralnymi - Mineral Resources Management

Streszczenie

Wypalone paliwo z reaktorów jądrowych (SNF) oraz wysokoaktywne odpady promieniotwórcze z jego powtórnego przerobu (HLW) uważane są powszechnie za odpady szczególnie niebezpieczne, wymagające specjalnego traktowania. Przez kilkaset lat bowiem generują one ciepło, a nawet po wystygnięciu nadal przez długi czas emitują promieniowanie jonizujące oraz neutrony, pochodzące ze spontanicznego rozszczepienia zawartych w nich jąder transuranowców. Stanowią tym samym zagrożenie dla naturalnego środowiska przez okres ponad 1000 lat, potrzebny do wygaśnięcia w wyniku rozpadu promieniotwórczego aktywności najbardziej długożyciowych nuklidów. Przyjmuje się, że odpady tego typu powinny być złożone w głębokich podziemnych składowiskach, w skałach zapewniających, przez cały ten czas, pełną ich izolację od wód podziemnych. Tylko kilka typów skał jest w stanie spełnić ten warunek. Wśród nich wymienia się zwłaszcza: sole kamienne, iły i skały krystaliczne. W artykule omówione są takie zagadnienia jak: podział odpadów promieniotwórczych na kategorie, wybór formacji geologicznych nadających się do lokalizacji składowisk, koncepcje ich budowy, ocena bezpieczeństwa i związana z tym rola naturalnych analogów oraz wybór potencjalnych miejsc na terenie Polski, nadających się do lokalizacji tego typu składowisk.

Abstract

All over the world there exists a need to store highly active radioactive wastes in a safe way as long as they naturally decay and do not reach natural environment before this time. Especially storing of spent nuclear reactor fuel (SNF) and high level waste (HLW), resulting from the SNF reprocessing, creates serious problems. Such wastes continuously produce heat for a period of few hundred years and emit ionizing radiation as well as neutrons from the fission of transuranians for much longer time. If not properly shielded and isolated from the biosphere could be strongly hazardous for men. The most realistic way of their neutralisation is to store them in a deep geological formations and keep isolated from the contact with ground waters for a sufficiently long time (>1000 years). Onlu few types of rocks are able to meet such requirements. Among them special attention is paid to deposits of: rock salts, argillaceous formations and hard rocks. In a paper described are such topics as: categories of radioactive wastes, selection of the appropriate rock formations, review of the world-wide concepts of repositories, risk assessment and role of natural analogues in this context as well as the concept of potential site selection at the territory of Poland.

Publikacje, które mogą Cię zainteresować