Szczegóły publikacji

Opis bibliograficzny

An unsupervised machine learning approach for regression testing queue optimisation in 5G base stations — Wykorzystanie metod nienadzorowanego uczenia maszynowego do optymalizacji kolejki testów regresyjnych w stacjach bazowych 5G / Sebastian ZARĘBSKI, Marcin Jokiej, Marcin Szczukiewicz, Krzysztof RUSEK, Piotr CHOŁDA // Przegląd Telekomunikacyjny, Wiadomości Telekomunikacyjne ; ISSN 1230-3496. — 2023 — R. 96 nr 4, s. 208–211. — Tryb dostępu: https://krit2023.tele.agh.edu.pl/files/Przeglad_Telek_4_2023_... [2023-09-29]. — Bibliogr. s. 211, Streszcz., Abstr. — S. Zarębski - dod. afiliacja: NOKIA Kraków. — Konferencja Radiokomunikacji i Teleinformatyki KRiT 2023 : 20–22 września 2023, Kraków


Autorzy (5)


Słowa kluczowe

EN: regression testingtest case selectioncontinuous integrationsoftware testing
PL: wybór przypadków testowychtesty regresyjnetestowanie oprogramowaniaciągła integracja

Dane bibliometryczne

ID BaDAP148946
Data dodania do BaDAP2023-09-29
DOI10.15199/59.2023.4.44
Rok publikacji2023
Typ publikacjireferat w czasopiśmie
Otwarty dostęptak
Creative Commons
Czasopismo/seriaPrzegląd Telekomunikacyjny, Wiadomości Telekomunikacyjne

Abstract

In organization with applied agile software development, where software life cycles are very short (i.e. two weeks), changes to the software are very frequent. Usually resources are scarce – power is expensive, test lines are constantly occupied, and hardware parts must be booked only for regression testing. In this perspective, regression testing might introduce a lot of unnecessary overhead. By comparing statistical methods and related to unsupervised machine learning methods, we discovered that due to a uniform nature of code changes, one can easily achieve 90% of bug prediction accuracy while reducing the original testing queue by 25%.

Streszczenie

W organizacji działającej w oparciu o zwinne podejście do rozwoju oprogramowania, gdzie cykle życia oprogramowania są bardzo krótkie (np. dwa tygodnie), zmiany w oprogramowaniu są bardzo częste. Zazwyczaj zasoby są ograniczone — prąd jest drogi, linie testowe są stale zajęte, a części sprzętu muszą być zarezerwowane tylko do testów regresyjnych. W tej perspektywie testy regresyjne mogą wprowadzić wiele niepotrzebnych kosztów całkowitych. Porównując metody statystyczne oraz nienadzorowanego uczenia maszynowego odkryliśmy, że dzięki jednolitej naturze zmian w kodzie, można łatwo osiągnąć 90% dokładności przewidywania błędów przy jednoczesnym zmniejszeniu pierwotnej kolejki testów o 25%.