Szczegóły publikacji
Opis bibliograficzny
Zastosowanie wolnego oprogramowania i otwartych danych w analizie przestrzennej systemu awaryjnego zaopatrzenia w wodę pitną na przykładzie miasta Cottbus/Chóśebuz (Niemcy) — Application of free software and open data in the spatial analysis of an emergency drinking water supply system on the example of the city of Cottbus/Chóśebuz (Germany) / Magdalena Klich, Piotr CICHOCIŃSKI, Konrad Thürmer // Roczniki Geomatyki = Annals of Geomatics / Polskie Towarzystwo Informacji Przestrzennej ; ISSN 1731-5522. — 2022 — t. 20 z. 2, s. 31–42. — Bibliogr. s. 40-41, Abstr., Streszcz. — Publikacja dostępna online od: 2022-12-29. — Afiliacja: Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica, Kraków, Polska
Autorzy (3)
- Klich Magdalena
- AGHCichociński Piotr
- Thürmer Konrad
Słowa kluczowe
Dane bibliometryczne
| ID BaDAP | 145193 |
|---|---|
| Data dodania do BaDAP | 2023-02-10 |
| Tekst źródłowy | URL |
| Rok publikacji | 2022 |
| Typ publikacji | artykuł w czasopiśmie |
| Otwarty dostęp |  |
| Creative Commons | |
| Czasopismo/seria | Roczniki Geomatyki |
Abstract
In the Federal Republic of Germany, emergency drinking water supply is provided by 4,800 independent wells distributed throughout the country, from which local residents can draw water on their own. The assumed maximum distance from the residence to the well is 500 to 2,000 meters. Areas to be supplied by individual emergency wells are traditionally delineated by drawing circles around them on a map. The paper attempts to examine, using a selected example, whether the functionality of free GIS software and the available open spatial data allow for a more precise determination of the areas served by individual wells, or, if none is available, to suggest potential locations for tanker trucks. Conducted analyses confirmed the assumptions made at the outset.
Streszczenie
W Republice Federalnej Niemiec zaopatrzenie w wodę pitną w sytuacjach awaryjnych zapewnia 4800 niezależnych studni rozmieszczonych na terenie całego kraju, z których okoliczni mieszkańcy mogą samodzielnie pobierać wodę. Zakładana maksymalna odległość od miejsca zamieszkania do studni wynosi od 500 do 2000 m. Obszary do zaopatrzenia przez poszczególne studnie awaryjne tradycyjnie wyznaczane są za pomocą zataczania wokół nich okręgów na mapie. W pracy podjęto próbę zbadania na wybranym przykładzie, czy funkcjonalność wolnego oprogramowania GIS oraz dostępne otwarte dane przestrzenne pozwalają na bardziej precyzyjne wskazanie obszarów obsługiwanych przez poszczególne studnie, a w przypadku ich braku, zasugerowanie potencjalnych miejsc dla autocystern. Przeprowadzone analizy potwierdziły postawione na wstępie założenia.